از طرفی با شیوه های نادرست صید، نسل بسیاری از ماهیان نابود شده و این پروتیین به گستردگی سابق در دسترس انسان ها نیست. پرورش ماهی در محوطه های محصور مانند استخرها از جمله گزینه هایی بوده که تاحدودی کمبود ماهی را جبران کند، اما شیوه های نوینی برای صید ایجاد شده که چند سالی می شود وارد ایران نیز شده است.
پرورشی که به نوعی در دل خود دریا انجام و از آن با عنوان پرورش ماهی در قفس یاد می شود. در دنیا سالانه بیش از یک میلیون تن انواع مختلف ماهیان دریایی تولید می شود که میزان قابل توجهی از آن از طریق قفس های دریایی تولید می شود. در واقع در اغلب کشورهای مستعد و صاحب این صنعت، در مناطق ساحلی و آب های کم عمق ساحلی و همچنین در خورها، دریاچه ها یا خلیج های کوچک که امواج کوتاه و آب های آرام دارند، استفاده از قفس های شناور کوچک در دستور کار قرار می گیرد.
همچنین در آب های دور از ساحل با عمق بیشتر و دریاچه های بزرگ پشت سدها که از عمق مناسبی برخوردارند و جریان آب در آنها حتی در حد بسیار کم، همیشه وجود دارد، از قفس های شناور بزرگ جهت پرورش ماهی استفاده می شود. در این گزارش براساس آمار و اطلاعات موجود و در گفت وگو با فخرالدین احمدی، عضو هیأت مدیره اتحادیه فروشندگان پرنده و ماهی به این نوع جدید از پرورش ماهی پرداخته ایم.
|