پس از چهار سال همکاری پژوهش گران اروپایی و ویتنامی در کارخانه عظیم پرورش آبزیان، واقع در دلتای مکونگ در جنوب ویتنام، این ایده تبدیل به واقعیت شد.

در این کارخانه عظیم، روزانه حدود هشتاد تن زباله ماهی باقی می‌ماند که تبدیل به روغن ماهی می‌شود که بر اساس آن، دانشمندان روند تبدیل زباله ماهی به بیو دیزل یا گازوئیل زیستی را آغاز کردند.

تیجا پالمن، شیمی دان در رابطه با این طرح به یورونیوز بیان نمود "ما به روغن ماهی، متانول و کاتالیزور قلیایی اضافه می‌کنیم و از به هم زدن و حرارت دادن این مخلوط، بیو دیزل به دست می‌آوریم به این ترتیب ما ابتدا روغن ماهی را در دستگاه پمپاژ می‌کنیم و رآکتور آنرا مخلوط و گرم می‌کند.

بعد مخلوطی از متانول و کانالیزور آماده نموده و این مخلوط را به روغن ماهی اضافه می‌کنیم. سپس حاصل آن را چند بار با آب شستشو می‌دهیم و بیودیزل را از آن جدا می‌کنیم. لازم به ذکر است که ظرفیت نهایی این کارخانه، تولید روزانه سیزده تن بیودیزل است.

بیودیزل محصول این کارخانه می‌تواند روزانه یکصد و پنجاه مگاوات در ساعت برق تولید کند که به نظر پژوهشگران برای تامین انرژی خود کارخانه و نیز انرژی مورد نیاز مناطق اطراف که زندگی مردم آن‌ها وابسته به فعالیت‌های ماهیگیری است، کافی خواهد بود. همچنین به صفر رساندن زباله مواد غذایی، حفظ محیط زیست و دست یابی به توسعه پایدار به مزیت‌های این طرح باید اضافه نمود.